Οικισμός Αγίας Παρασκευής Ασπροποτάμου

Στις πλαγιές της εσωτερικής κεντρικής Πίνδου είναι καλά κρυμμένο το “αθέατο χωριό” Αγία Παρασκευή,  ένα από τα χωριά του Ασπροποτάμου. Βρίσκεται στα Δυτικά του Ν. Τρικάλων, σε υψόμετρο περίπου 950 μ. νοτίως του Μετσόβου και βορειοδυτικά της Ελάτης. Με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης ανήκει στον Δήμο Μετεώρων.Η πρόσβαση προς την Αγία Παρασκευή γίνεται από τις δύο εισόδους της Πίνδου από την πλευρά των Τρικάλων, είτε από την Πύλη – Ελάτη (50 χλμ.) είτε από την Καλαμπάκα – γέφυρα  Διάβας(60 χλμ.).

Η περιοχή του Ασπροποτάμου αποτελεί μια ενιαία γεωγραφική περιοχή και ως προς τα ιστορικά, πολιτιστικά και κλιματολογικά χαρακτηριστικά ταυτίζεται πολύ περισσότερο με την Ήπειρο παρά με τη Θεσσαλία, παρότι οι σύγχρονες διοικητικές διαιρέσεις έχουν διαμορφώσει μια διαφορετική κατάσταση. Το κλίμα της Αγίας Παρασκευής και κατ’ επέκταση της ευρύτερης περιοχής χαρακτηρίζεται από τους παρατεταμένους χειμώνες, τα μικρά καλοκαίρια, τις άφθονες χιονοπτώσεις που εμφανίζονται μέσα Νοεμβρίου και διαρκούν έως το Μάη και φυσικά τις συχνές βροχοπτώσεις. Οι νότιοι άνεμοι που έρχονται υγροί και ζεστοί από το Ιόνιο πέλαγος φέρνουν τις βροχές μέσα από τις κοιλάδες των ποταμών οι οποίες αποτελούν τους φυσικούς δρόμους που για αιώνες ακολουθούσαν τα κοπάδια των κτηνοτρόφων, οι πλανόδιοι τεχνίτες και οι έμποροι για τη διακίνηση των υλικών και πνευματικών αγαθών. Μάρτυρες τα ίχνη μονοπατιών με καλντερίμια, οι λεγόμενες βλαχόστρατες και τα διάσπαρτα μοναστήρια όπως της Βύλιζας στο Ματσούκι, της Παναγίας Γαλακτοτροφούσας στην Ανθούσα, του Τιμίου Σταυρού στην Κρανιά που χρησίμευαν πρωτίστως ως καταλύματα.

Μην χάσετε:

Η εκκλησία της Αγ. Παρασκευής (1896) στην πλατεία του χωριού, με εξαιρετική τοιχοποιία, δύο καμπαναριά, μεγάλο χαγιάτι και θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Σύμφωνα με την παράδοση, ο πρωτομάστορας στην προσπάθειά του να θεμελιώσει το καμπαναριό που όλο έπεφτε, πήρε την πατημασιά ενός ρωμαλέου Τζουρτζιώτη και την έβαλε στα θεμέλια. Το καμπαναριό στεριώθηκε ο νέος όμως πέθανε ξαφνικά και το φάντασμά του έβγαινε στην πλατεία.

Το καμπαναριό της Αγίας Παρασκευής, το καμπαναριό της εισόδου και πίσω ανακαινισμένο το παλιό σχολείο του χωριού

Καταρράκτης

Σε ακόμη μικρότερη απόσταση όμως, βρίσκεται το επιβλητικό «Μαντάνι του δαίμονα». Πρόκειται για τον μεγαλύτερο καταρράκτη της περιοχής, με ύψος που ξεπερνά τα 15 μέτρα. Τα νερά κάνουν μεγάλο θόρυβο όταν πέφτουν μέσα στην κοιλότητα και έτσι δικαιολογείται το προσωνύμιο του «δαιμονισμένου» τόπου. Στη βάση του καταρράκτη σχηματίζεται μία περίκλειστη λιμνούλα που κάποιοι την αποκαλούν και «κολυμπήθρα», ενώ τριγύρω «καμουφλάρεται» καλά από την πυκνή βλάστηση. Από την Τζούρτζια οργανώνονται πεζοπορίες που διαρκούν περίπου δύο ώρες και καταλήγουν στα ορμητικά νερά του. Αλλά και οδικά, η προσέγγιση μπορεί να γίνει με μοτοσικλέτα ή τζιπ 4×4. Μάλιστα, η διαδρομή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού διασχίζει αθέατα πυκνά δάση, ποτάμια, σπάνια φυσικά τοπία, γκρεμούς και σάρες.